Frans Boon maakt werk van vergeten voorwerpen die als afval voor het oprapen liggen. Hij brengt deze vergeten voorwerpen opnieuw onder de aandacht waarbij de beelden enerzijds tot ervaring van schoonheid worden, maar anderzijds ook tot momenten van herinnering aan een verleden waar de voorwerpen hun functie hadden en herinnering aan sublieme ervaringen van Frans Boon zelf.
