Drowning, verdrinken
Ik heb een monument gemaakt op Marken, als herdenking van de watersnood.
zwart zware stalen figuren. drenkelingen.
Ik heb een film installatie gemaakt waar de witte dansende armen van mijn moeder
het ritme van de ballerina’s bepalen.
Chorea.
Nu maak ik een moment, een still.
Het is stil.
Het ruwe ritme van de zee is tot stilstand gekomen.
mijn figuren zweven er nog, hun huid rimpelt door het wuivende water.
verdrinken lijkt een dans.
het is zweven in een vacuum.
